Z nowym rokiem nastąpiły zmiany organizacyjne w Drugim Urzędzie Skarbowym
w Częstochowie. Na czym one polegają i w jaki sposób wpłyną na poprawę
bieżącej obsługi petentów - pytam Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w
Częstochowie mgr Jana Wróblewskiego.
Zmiany organizacyjne Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie zostały wprowadzone na podstawie Zarządzenia Nr 39 Ministra Finansów z dnia
21 września 2010 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów (Dziennik Urzędowy Ministra Finansów Nr 10 poz.45).
Podstawowym założeniem zmian organizacyjnych jest ujednolicenie, standaryzacja i konsolidacja rozwiązań organizacyjnych w urzędach skarbowych. Celem nowej regulacji jest poprawa efektywności funkcjonowania służb podatkowych.
W Pana urzędzie powstała nowa komórka analiz i planowania. Wiadomo, że będzie zajmować się typowaniem podmiotów do kontroli podatkowej lub skarbowej. Czy mógłby Pan Naczelnik zdradzić naszym czytelnikom tajemnicę takiego typowania?
Zadania Wieloosobowego Stanowiska Analiz i Planowania określone zostały w regulaminie organizacyjnym Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie. Jednym z zadań powstałej komórki, a wynikającym z regulaminu organizacyjnego jest typowanie podmiotów do kontroli podatkowej i skarbowej. Typowanie podmiotów do kontroli podatkowej i skarbowej odbywa się w oparciu o wytyczne i złożenia Ministerstwa Finansów zawarte w Krajowym Planie Dyscypliny Podatkowej, w którym opisane są obszary ryzyk. Szczegółowy opis Obszarów ryzyk dostępny jest na stronach BIP i stronach internetowych. Kryteria typowania podmiotów w obszarach ryzyk, którymi kieruje się Wieloosobowe Stanowisko Analiz i Planowania umieszczone są na stronie internetowej Izby Skarbowej w Katowicach na Folderach Publicznych. Typowanie podmiotów do kontroli podatkowej i skarbowej odbywa się również w obszarach należących do zadań Naczelników Urzędów Skarbowych w zakresie realizacji polityki państwa.
Musimy rozliczyć się z dochodów osiągniętych w roku ubiegłym. Czy zmieniły się przepisy związane ze wspólnym opodatkowaniem małżonków?
. Z wnioskiem o łączne opodatkowanie dochodów, o których mowa w art. 6 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą wystąpić małżonkowie, którzy są opodatkowani na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Podatek jest wówczas ustalony od połowy ich wspólnych dochodów, ale w podwójnej wysokości.
Wspólnie mogą opodatkować się tylko ci małżonkowie, którzy spełniają następujące warunki:
- przez cały rok podatkowy byli małżeństwem
- istnieje między nimi wspólność majątkowa
- żaden z małżonków w roku podatkowym nie korzystał z opodatkowania według 19 % stawki podatku od dochodów z działalności gospodarczej,
- do żadnego z małżonków w roku podatkowym nie miały zastosowania przepisy ustawy dotyczące karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, podatku tonażowego bądź zryczałtowanego lub podatku dochodowego od przychodów osób duchownych.
- wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków złożyli nie później niż w terminie określonym dla złożenia zeznania za rok podatkowy.
Na warunkach preferencyjnych przewidzianych dla małżeństw może rozliczyć się także podatnik który:
- zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego.
? pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego.
Preferencyjne rozliczenie małżeńskie powoduje, że mniejsza część dochodów podlega wyższej stawce podatku lub pozwala uniknąć przekroczenia wyższego progu podatkowego.
Wspólne rozliczenie jest również korzystne dla małżonków z których jeden nie uzyskał żadnego dochodu, a dochody drugiego nie przekroczyły pierwszego przedziału skali podatkowej tj. ( 85.528 zł w 2010 roku).
Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art.6 ust. 2a ustawy)
Innym korzystnym dla obywatela przepisem podatkowym, jest ulga na dzieci, jakie warunki trzeba spełnić, żeby skorzystać z tej ulgi?
. Zasady i warunki korzystania z ulgi na dzieci zostały określone w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym.
Na podstawie tego przepisu, uprawnionym do ulgi na dzieci jest podatnik, który w roku podatkowym w stosunku do małoletniego dziecka:
1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Z ulgi tej może skorzystać podatnik utrzymujący pełnoletnie dzieci, w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz ze względu na sprawowanie funkcji rodziny zastępczej.
W przypadku dzieci pełnoletnich ulga przysługuje:
- na dzieci, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
- na dzieci do zakończenia 25 lat uczące się w szkołach o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3.089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej.
Ulga na dzieci dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka lub rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwota ulgi może być odliczona od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.
Z ulgi mogą skorzystać podatnicy uzyskujący dochody opodatkowane na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej.
Ulga prorodzinna odliczona jest od podatku. Wysokość odliczenia wynosi 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, za każdy miesiąc kalendarzowy w którym podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję rodziny zastępczej albo sprawował opiekę prawną nad dzieckiem.
Kwotę ulgi prorodzinnej w zeznaniu za 2010 rok określa się jako iloczyn kwoty 92,67 zł oraz liczby miesięcy, w których podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję rodziny zastępczej albo sprawował opiekę prawną nad dzieckiem, a za cały rok 1.112,04 zł.
Panie Naczelniku od czasu kiedy kieruje Pan Drugim Urzędem Skarbowym w Częstochowie, urząd ten wielokrotnie był nagradzany Certyfikatem "Urzędu Skarbowego Przyjaznego Przedsiębiorcy", a jego pracownicy przyswoili sobie pozytywne dla klientów urzędu wzorce zachowań. Jakie działania można podejmować aby stworzyć klimat wzajemnej życzliwości między urzędem a obywatelami?
Kształtowanie pozytywnego wizerunku organu fiskalnego jest niewątpliwie procesem trudnym, skomplikowanym i długotrwałym. Zmiana postrzegania urzędu skarbowego jako podstawowego instrumentu fiskalizmu, napotyka na przeszkody, które wymagają ze strony kierującego tym urzędem, umiejętności nie tyle natury zarządczej, co natury psychologicznej. Zmiana mentalności urzędniczej, kształtowanej bądź co bądź przez lata, jest wyzwaniem, któremu można nie sprostać. Przebudowa procesu myślowego urzędnika siedzącego za biurkiem i utożsamiającego się z jakąś bliżej nieokreśloną „quasi” wiedzą wymaga nader skomplikowanych zabiegów. Przeto – mając na uwadze te spostrzeżenia – obejmując stanowisko Naczelnika Urzędu, podjąłem radykalne działania w kierunku utrwalenia wśród moich współpracowników takich schematów myślowych i podjęcia takich czynności, które w sposób skuteczny zmienią ten niekorzystny obraz urzędniczej machiny, wyzwalający co najmniej niechęć, agresję, niskie mniemanie o kompetencjach, arogancję zachowań z obydwu stron biurka. Tak więc wszystkie te działania, które były sukcesywnie wdrażane, analizowane, częstokroć zmieniane, pozwoliły na skuteczne przeobrażenie wizerunku urzędu w organ podatkowy, który już nie może wywoływać strachu, niechęci bądź mniemania o pracujących tam niekompetentnych urzędnikach, szczycących się niezasadnie „urzędnikami urzędu skarbowego”.
Te działania zatem można skonkretyzować i przez 10 lat mojego kierownictwa sprowadzały się przede wszystkim do:
- wytworzenia takiej atmosfery wewnątrz Urzędu, która ma stymulować określone i pożądane zachowania wobec podatników, którzy nie są naszymi wrogami, a sprzymierzeńcami, bowiem to oni również są współorganizatorami naszych stanowisk pracy,
- utrwalenia w mentalności urzędniczej (poprzez permanentną edukację) szerszego pojmowania rzeczywistości, która stoi na podatkach i naszej własnej roli w tym zakresie,
- wdrożenie własnego systemu podnoszenia kwalifikacji w formie samokształcenia w zespołach tematycznych i monitorowanie zdobytych umiejętności i wiedzy, takie poczynania okazały się nader skuteczne, bowiem współuczestnictwo w szkoleniu pozwala skutecznie przyswoić wiedzę i następnie przekładać ja w rzeczywistość prezentowaną przez podatników i oczekujących od nas rozwiązania ich problemów,
- zawsze przykładałem dużą wagę do uczestnictwa w wszelkiego rodzaju szkoleniach zewnętrznych, prezentacjach, bieżącego monitorowania linii, orzecznictwa i zrozumienia tychże częstokroć skomplikowanych uregulowań prawnych, a przede wszystkim zrozumienie celowości ich wprowadzenia,
- wytworzenie atmosfery przyjaźni, sympatii, zrozumienia podatników, którzy muszą zmagać się częstokroć z realiami nie zawsze im sprzyjającymi,
- stworzenie u pracowników poczucie uznania dla przedsiębiorczości, uznania i estymy dla godności podatników, poprzez zachowania które będą świadczyć o kulturze osobistej tegoż pracownika, próbie zrozumienia, iż prowadzona działalność stanowi wszak o bycie tego człowieka i jego rodziny,
- utrwalenie wśród pracowników zasad wyboru priorytetów i wag dla poszczególnych działań w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa,
- prowadzenie racjonalnej polityki karno-skarbowej; pouczenie podatnika, uwrażliwienie na ewentualne zagrożenie skutkuje o wiele lepiej, aniżeli rygorystyczne kwalifikowanie czynów sankcjonowanych mandatami, grzywnami itp.,
- systematyczne prowadzenie spotkań z pracownikami i permanentne monitorowanie zachowań urzędników wytworzyło niejako „obowiązkową” życzliwość, uprzejmość w bezpośrednich kontaktach z podatnikami,
- podejmowanie takich rozwiązań organizacyjnych, które winny mieć na względzie przede wszystkim komfort obsługi konkretnego podatnika, bez potrzeby wyczekiwania, odejścia od urzędnika bez uzyskania informacji, czy uzyskania jej niepełnej, bądź zgoła błędnej.
Przedkładając Panu powyższe uwagi, traktuję je jako najważniejsze w moim mniemaniu, pozwalające jak Pan to ujął „... stworzyć klimat wzajemnej życzliwości między urzędem a obywatelami”. Takie też miałem zamierzenia, gdy obejmowałem stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego i myślę, że z powodzeniem je zrealizowałem, a co jak trafnie Pan zauważył między innymi, pozwoliło tut. urzędowi wielokrotnie zdobyć Certyfikat „Urzędu Skarbowego Przyjaznego Przedsiębiorcy”.
mgr Jan Wróblewski pracownik skarbowości od 1993r. – Izba Skarbowa w Częstochowie, Zastępca Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zawierciu i od 2001r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie.
W czasie kierowania Urzędem w Częstochowie otrzymał następujące wyróżnienia:
- pięć razy „Certyfikat Urzędu przyjaznego przedsiębiorcy” ( 2004r., 2005r., 2007r., 2008r., 2010r.) organizowany przez Min. Fin. i BCC,
- w VII Rankingu urzędów skarbowych organizowanym przez „Dziennik Gazetę Prawną „ – wyróżnienie wśród dużych urzędów w 2010r.
- w 2009 r. Urząd dostał wyróżnienie w zakresie „jako jedyny w kraju zakończył rozpoczęte w 2008 r. kontrole podatkowe” – „Rzeczpospolita” z dnia 22.09.2009r.
Oprócz osiągniętych wyróżnień w pracy merytorycznej jest też przeprowadzenie kapitalnego remontu budynku Urzędu – ocieplenie, izolacja pozioma i pionowa fundamentu budynku co spowodowało podwyższenie jakości stanu technicznego budynku.