Na czym polega samowola administracji skarbowej
Wstęp
Model naszej administracji skarbowej wyrosły jest z czasów kiedy zaczęło się kształtować państwo ze swoim instrumentarium karania na masową skalę. Chodziło o to, żeby nauczyć ludzi podległych władzy królewskiej, przestrzegania prawa państwowego. Stworzyć władzę dla ochrony bogactwa w czasach industrializacji. Wtedy to wymyślono i narzucono społeczeństwu nową ekonomie i technologię administracji skarbowej. Chodziło o jak największą skuteczność władzy administracyjnej, rozszerzenie zasięgu, zmniejszenie kosztu ekonomicznego i politycznego. Model ten został przejęty przez panujący w Polsce po II wojnie światowej ustrój tzw. realnego socjalizmu. W systemie wartości socjalizmu państwowego nie było miejsca na pojęcie przedsiębiorczości. Przedsiębiorczość obywateli nie tylko, że była zbędna dla socjalistycznego państwa ale była dla niego wręcz szkodliwa. Zalecana była nieufność, podejrzliwość, traktowanie ludzi przedsiębiorczych jak wrogów klasowych i osobistych, których trzeba i należy karać. Władza urzędnika nad petentem wynikła z okólników i dyrektyw, które miał w swojej szufladzie. Na tym podglebiu wyrosła kultura administracyjna, którą w skrócie można nazwać „kultura petenta”. Jeżeli ktoś myśli, że wraz z ogłoszeniem w telewizji publicznej momentu zakończenia socjalizmu zmienił się klimat organizacyjny w administracji skarbowej to się grubo myli. Aparat skarbowy przejął najgorsze cechy aparatu partyjnego i urzędnik dalej jest ubezwłasnowolniony - jak wydaje decyzje nie myśli samodzielnie ale słucha dyrektyw z góry i robi co każą. Podam szereg przykładów, kiedy administracja skarbowa, chociaż jest władzą wykonawczą zamiast stosować prawo chce te prawo stanowić. Szkoda, którą społeczeństwu wyrządza administracja skarbowa polega na chaosie jaki weń wprowadza, poprzez samowolne ustalanie własnych reguł, własnej dyscypliny i bezkarności powielania tego co uważa za słuszne. Samowola administracji skarbowej jest samowolą odczytywania prawa i automatycznego sięgania po dyscyplinę jako zminiaturyzowany model sądu. Tym samym administracja skarbowa przypisuje sobie władze, w której jest władzą ponadsądowniczą i jednocześnie władzą wykonawczą.
Przykład 1
Pozbawianie podatników prawa do ulgi na zakup kasy rejestrującej
1. Stan prawny:
Prawo do ulgi określa przepis art. 111 ust. 4 ustawy o VAT. Przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT
2. Błędna wykładnię fiskusa
Zdaniem organu I instancji, ulga na nabycie kas rejestrujących związana jest ściśle z faktem rozpoczęcia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących: nie ma znaczenia dla dokonanej oceny powód, dla którego podatnik został zobowiązany do rozpoczęcia ewidencjonowania przy ich zastosowaniu. Stąd, w ocenie Naczelnika, nie jest prawidłowy pogląd o zachowaniu prawa do odliczania wydatków związanych z nabyciem kas fiskalnych w przypadku nabywania kolejnych kas rejestrujących: stronie przysługuje prawo tylko w stosunku do tej liczby kas, która zostanie pisemnie zgłoszona przez stronę do organu podatkowego, przed rozpoczęciem ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego
3. Prawidłowa wykładnia art. 111 ust. 4 ustawy o VAT.
FSK 1910/08 - Wyrok NSA z 27.07.2009 r.
NSA stwierdził, że zarówno organy podatkowe jak i sąd I instancji dokonały nieprawidłowej interpretacji art. 111 ust 4 ustawy o VAT. Zdaniem NSA dla prawidłowego rozumienia tego przepisu kluczowy jest sposób zapisania przepisu. Podatnicy mogą odliczyć kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania. Taki zapis - ujęcie w nawiasie sformułowania „na dzień rozpoczęcia obowiązku - oznacza, że dzień rozpoczęcia ewidencjonowania jest równoznaczny z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania. W konsekwencji w tym momencie podatnik ma prawo do ulgi na zakup kasy rejestrującej.
C.D.N