W budżecie Częstochowy na 2011 r. zapisano, że ze sprzedaży kart parkingowych miasto pozyska 900 000 zł.
Wszystko byłoby cacy, gdyby nie to, że od sprzedaży kart parkingowych należy się budżetowi państwa podatek VAT a fiskus tego podatku nie chce.
Karta parkingowa (postojowa) sprzedawana w dystrybucji przez RUCH S.A.
Gminy zawierają umowy dystrybucji z pośrednikami, których wyłaniają w drodze przetargu.
Umowy te są w istocie umowami sprzedaży kart parkingowych. Na podstawie tych umów
podmioty pośredniczące sprzedają karty parkingowe. W zamian za co otrzymują prowizję od
ich wartości nominalnej. Od obrotu kartami parkingowymi nie pobiera się w ogóle podatku
VAT. Dzieje się tak, ponieważ gminy bezzasadnie uznają, że sprzedając karty parkingowe nie
dokonują dostawy towaru, ale pobierają należną im na podstawie ustawy daninę publiczną.
Jednakże odbywa się to na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych z podmiotami
trzecimi i nie jest w żaden sposób skorelowane z wypełnieniem karty parkingowej.
Innymi słowy samo zakupienie karty parkingowej nie jest równoznaczne z wniesieniem
opłaty parkingowej, co nastąpi dopiero w związku z postojem pojazdu w strefie płatnego
parkowania i wypełnieniem karty.
Co więcej gminy wprowadzają w błąd podmioty, z którymi mają umowy (np. RUCH SA), że
czynności sprzedaży kart parkingowych są zwolnione z podatku VAT. Takie stanowisko
gmin stoi w sprzeczności z katalogiem zwolnień podatkowych wykazanych w art. 43 i 44
ustawy o VAT. O kartach parkingowych nie ma tam mowy. W opisanej sytuacji, nie może
być także mowy o rozszerzającej interpretacji przepisów ustawowych zwalniających od
podatku VAT.
Jako dziennikarz dążący do prawdy i prawy obywatel państwa polskiego postanowiłem zwrócić uwagę na tę sprawę odpowiednim organom naszego państwa.
1. Pismo do Ministra Finansów
Odpowiedź mailowa
2. Pierwszy wniosek do Izby Skarbowej w Katowicach
Odpowiedź izby 1
Drugi wniosek do Izby Skarbowej w Katowicach
Odpowiedź izby 2
3. Wniosek do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego
Odpowiedź naczelnika
mail do naczelnika
Dlaczego urzędnicy podatkowi boją się tematu opodatkowania sprzedaży kart parkingowych ?
W całym kraju codziennie, mają miejsce czynności dostawy kart postojowych, sprzedawanych przez dystrybutorów rozprowadzających karty w imieniu gminy, działającej jako zleceniodawca poprzez zawarcie szeregu umów - zarówno osobami fizycznymi, jak i prawnymi, na podstawie których podmioty te rozprowadzają karty postojowe w sprzedaży detalicznej, w zamian za prowizję liczonej procentowo od wartości nominalnej sprzedanych kart.
Wielu urzędników i funkcjonariuszy państwowych, kiedy kupuje kartę postojową w kiosku spogląda na paragon i widzi, że nie ma tam naliczonego podatku VAT. Żadna z tych osób nie przejawia zainteresowania tym faktem i nie pyta dlaczego gminy nie płacą podatku VAT od sprzedaży kart postojowych w systemie dystrybucji ?
Co potrzeba wiedzieć, żeby opodatkować dystrybucję kart parkingowych
1. Karty postojowe są towarem.
2. W ramach ich dystrybucji następuje sprzedaż.
3. Nie ma korelacji między zakupem karty a skorzystaniem z miejsca postojowego.
4. Sprzedaż kart postojowych nie jest umocowana przedmiotowo w art 43 ustawy.
Niestety urzędnicy państwowi zatrudnieni na wszystkich szczeblach administracji podatkowej wykazują się zadziwiającą biernością, na co wskazują wymijające odpowiedzi, a nawet sugerują, że w kwestii opodatkowania kart parkingowych mogą decydować zapisy w umowach cywilnoprawnych.
Czynności dostawy kart parkingowych i innych znaków tego typu, sprzedawanych przez dystrybutorów rozprowadzających znaki w imieniu gminy, działającej jako zleceniodawca poprzez zawarcie szeregu umów ze zleceniobiorcami - zarówno osobami fizycznymi, jak i prawnymi, na podstawie których podmioty te rozprowadzać mają karty parkingowe w sprzedaży detalicznej, w zamian za prowizję liczoną procentowo od wartości nominalnej sprzedanych znaków, podlegają przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), i nie są zwolnione od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Logicznie rzecz biorąc nabycie karty parkingowej następuje zwykle w celu skorzystania z miejsca postojowego, to jednak te dwa zdarzenia nie są ze sobą równoznaczne. Nie wyklucza to więc możliwości traktowania czynności w zakresie dystrybucji tychże kart parkingowych, jako czynności odnoszących się do towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 tej ustawy.
Są również zasadne te argumenty, które powołując się na art. 7 ust. 1 VATU oraz
przepisy KC dotyczące sprzedaży, wskazują, iż dystrybucja kart parkingowych prowadzi do
przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż dystrybucja ta ma charakteru umowysprzedaży, o której mowa w art. 535 KC.
Nie ma podstaw, aby transakcjom dokonywanym w imieniu Gminy przez upoważnione przez nią na podstawie zawartych umów podmioty odmawiać przymiotu sprzedaży w rozumieniu art. 535 KC. Także okoliczność, iż karty parkingowe umożliwiają skorzystanie z miejsca postojowego, nie sprawia, iż osoba nabywająca kartę od podmiotu dokonującego ich dystrybucji w imieniu Gminy nie nabyła prawa do rozporządzania nią jak właściciel.
Zatem trafna jest moja argumentacja, iż dokonywana przez Gminę za pośrednictwem innych podmiotów sprzedaż kart parkingowych nie jest skorelowana ze skorzystaniem z miejsca postojowego, a w momencie kupna i sprzedaży tych kart nie następuje skorzystanie z prawa do miejsca postojowego. Karty te te zostają wykorzystane dopiero później, przy parkowaniu na takim miejscu.
Trafna jest także argumentacja wskazująca na art. 43 ust. 1 pkt 4 VATU. W myśl tego przepisu, nie zwalnia się od podatku dostawy za cenę równą wartości nominalnej kart postojowych. Regulacja ta, stanowi implementację na grunt ustawodawstwa krajowego rozwiązań zawartych w prawie wspólnotowym, a konkretnie w art. 13 (B) lit. e) VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. h) Dyrektywy (...)